Chased till death

[DreamGuide]

Rudelle
Ze schrok toen iemand de deur open deed, ze had eigenlijk niet verwacht dat iemand zou opendoen.
"Ehh.. Hallo?"
Dit meisje kende haar naam.. Dat was raar, ergens vaag herkende ze haar, maar ze kwam zo veel gezichten tegen op een dag, dat ze nie kon zeggen wie het nou precies was.
"Ehm, inderdaad ja. Ken ik jou?"
Ze besloot er verder niet te veel op in te gaan. Het was niet van belang. Rudelle was gewoon bang, of tenminste niet helemaal op haar gemak, en wilde graag snel naar huis. Haar vader had vast een goede rede gehad om te zeggen dat dit een gevaarlijke plek was om te zijn.
"Weet jij misschien hoe ik in de bloemenbuurt kan komen?"
De bloemenbuurt was de wijk waarin ze woonde, de straten daar hadden allemaal namen met bloemsoorten erin, zo woonde zij aan de leliestraat. Kort keek ze om zich heen. Ze moest toegeven, dat haar buurt veel beter was onderhouden mer plantsoenen enzo, die zag ze hier niet.

[BehindThatWhiteLight]

Beau
''Hai, weet je het niet meer, ik heb een maand bij je in de klas gezeten. Ik ben Beau''
Ze glimlachte naar Rudelle, alweer. De bloemenbuurt, dat lag in een redelijk chique wijk. En ze wist zeker waar dat was. Maar om zo vroeg op de grens van het oude en het nieuwe deel van de stad te staan was gewoon niet veilig.
''Kom anders even binnen, ik ga zo naar mn werk en dan breng ik je even. Het ligt toch op de route.''
Ze hield de deur voor haar open en gebaarde naar binnen te komen. Ze loog over het werk, want het was niet slim om te vertellen dat ze voor een jongen die ze net kende een huis ging zoeken. Ze hoopte alleen wel dat Jayden slim genoeg was om niet over mutanten te beginnen, omdat ze wist hoe gevaarliijk Rudelle's ouders waren.

[DreamGuide]

Rudelle
Ze grinnikte zachtjes, wat stom, het was beau, hoe kon ze dat nou vergeten.
"Oh ja, natuurlijk, stom van me. Dat is alweer een tijdje geleden niet? Wat leuk je weer te zien!"
Breed glimlachend stapte ze het huis binnen. Een vluchtige blik door de kamer waarin ze terecht kwam. Haar gedachten die half op hoel sloegen, zoveel nieuwe dingen en info. Woonde beau al op zichzelf? Dat was wel al jong? Zou ze haar ouders niet meer mogen? Of erger, mochten haar ouders haar niet meer? Een verhaal van haar vader drong Rudelle's hoofd binnen, over dat veel normale ouders mutant kinderen verstoten.
Ze bewoog haar arm een beetje over haar heup, en voelde het pistool wat haar een veilig gevoel gaf. Vast niet. Beau was zo normaal, geen mutant. Als ze net uit huis was had ze vast gewoon nog niet zoveel geld, en woonde daarom in zo'n nare achterbuurt. Aan die gedachte klampte ze zich vast.
"Ahh, thanks. Ik was de weg kwijtgeraakt. Mooi huisje by the way!"
Ze glimlachte nog wat breder, en tilde Bumblebee in haar armen, zodat die niet op onderzoek zou gaan in het huis van een ander.

[TheDevil]

Jayden
Hij keek op toen er iemand binnenstapte, een mens.
Even ging zijn blik naar Beau, en toen keer hij weer naar het mensen-meisje.
,,Eh... Hoi, ik heb Jayden." zei hij toen maar.

[BehindThatWhiteLight]

Beau
Ze deed de deur dicht en liep achter Rudelle aan. Z e gebaarde even wat achter haar rug om naar Jayden, zodat hij hopelijk widt dat hij zijn kop moest houden.
"Vind je het mooi? Het kan altijd beter denkbik altijd maar."
Ze liep naar het keukenblok en pakte een schaaltje. Ze vulde die met water en zette het op de grond.
" die kleine vriend van jou zal wel dorst hebben denk ik. Oh, dit is trouwens Jayden, een neef van mij."
Ze stelde ze aan elkaar voor, toen Jayden zichzelf voorstelde.
" wil je misschien nog wat drinken voordat we gaan?"
Ze glimlachte naar Rudelle en toen even naar Jayden. Met drie personen werd het al gauw krap in huis.

[TheDevil]

Jayden
Nog steeds keek hij verbaast, maar probeerde zijn verbaasde blik te verbergen.
Hij stond op en ging naast Beau staan. ,,Klopt ik ben haar neef, ik logeer hier een paar dagen." haar gebaar om zijn kop te houden negeerde hij. ,,Maar ik ga zo meteen al weer weg."

[DreamGuide]

Rudelle
Ze glimlachte naar de jongen, die dus Jayden heette.
"Hallo, Rudelle."
Glimlachend stelde ze zich voor, maar zette vervolgens Bumblebee op de grond, die als een soor raar konijn naar het shaaltje toe rende en daar zijn neus, tong en oren in hing.
Rudelle kon het niet laten om te lachen. Ze moest altijd lachen om de pup. Wat hij deed was namelijk nog niet zo raar, meer de manier waarop hij het deed maakte haar aan het lachen.
"Neehoor, hoeft niet. Ik wil gewoon graag naar huis. Mijn ouders zijn vast ongerust. Vooral met deze tijd, mutanten zijn levensgevaarlijk. Ze vermoorden mensen weetje? Gewoon omdat de meesten gek zijn.."
Ze zuchtte en schudde haar hoofd, het was triest.

[TheDevil]

Jayden
,,Heus, niet alle mutanten zijn zo." sprak hij, hij mocht zichzelf niet verraden, maar het zou geen kwaad kunnen om zijn soort te verdedigen, toch?
,,er zijn genoeg mutanten die géén mensen vermoorden, er worden meer mutanten door mensen vermoord, dan mensen door mutanten."

[BehindThatWhiteLight]

Beau
Ze wist het, dat Rudelle niet veel met hen moest, wat ook logisch was.
"Nou dan ga ik nog even wat spullen pkken en dan gaan we oke?"
Ze liep richting Jayden en hield haar mond dichtbij zijn oor, maar niet te dichtbij om hem aan te kunnen raken.
"Zorg dat geen van jullie drie achter me aan komt alsjeblieft"
Ze fluisterde dat even en liep toen de berging in.
"Ik ben zo terug oke?"
Ze glimlachte nog even naar beide en sloot toen de deur. Ze had haar tas de vorige avond al klaar gemaakt, omdat ze wist dat huizen jacht risico's had in de omgeving.

[TheDevil]

Jayden
Hij knikte, hij wist nog al te goed wat er gisteravond was gebeurd en was niet van plan nog een keer die berging in te gaan, en hij zou Rudelle wel tegen houden.
Hij richtte zijn aandacht weer op haar. ,,Geloof me maar, mutanten zijn anders dan je denkt."