*Kuch Kuch* ..Loser.. *Kuch Kuch*
Wrong With Magic
-
DreamGuide
- Beheert jullie dromen
- Berichten: 273
- Lid geworden op: 09-02-2013 16:53
-
Pikachu
- Begint met dromen
- Berichten: 44
- Lid geworden op: 27-03-2013 18:13
Haar ogen gingen de klas rond, van Kyara naar Lars en van Lars naar Yoeri, geen een iemand deed iets interessants, niemand, maar het was dan ook een oersaaie les, zoals gewoonlijk. Mevrouw Brugge stond er dan ook niet om bekend, om het geven van interessante lessen, integendeel, juist de saaiste lessen van allemaal. En dan had zij weer de pech dat het ook nog eens hun mentrix was en ze haar dus lekker vaak hadden, fijn! Gelukkig zat ze vaak achterin en lette de vrouw niet zo erg op haar klas, wat wel fijn was, anders had ze toch eens straf gehad, niet normaal, want wat ze allemaal achterin de klas deed! Eigenlijk was het niet heel erg veel, maar dat was het hem nou juist! Ze deed letterlijk he-le-maal NIETS!
Een korte glimlach had op haar lippen gestaan waarna ze gewekt werd uit haar gedachtes door Kyara naast haar, die wat aan haar vroeg over de opgaves waardoor ze kort grinnikte, ging die nou echt haar opgaves maken? Meende ze die serieus?
''Kyaar, wáárom zou je ze maken?''
Had ze gevraagd waarna ze een bot antwoord kreeg van het meisje die daarna naar haar andere buurvrouw draaide, Anne, om het aan haar te vragen.
Grijnzend had ze toegekeken hoe Anne antwoord gaf op Kyara terwijl zij weer in gedachtes verzonk, want ze zou toch niets in de les gaan doen. Dit was zo'n les, waar je nog even rustig wakker kon worden of juist weer kon gaan slapen, handig!
Woop Woop
-
DreamGuide
- Beheert jullie dromen
- Berichten: 273
- Lid geworden op: 09-02-2013 16:53
Sophie had geglimlacht toen de leraar geschiedenis haar aankeek, en deze glimlachte terug.
"Goedemorgen meneer Jacobsen. Ik vroeg me af of uw kat weer beter was?"
"Ahh, leuk dat je dat onthouden hebt, het gaat alweer veel beter met hem."
Sophie glimlachte nog steeds en gaf een kort knikje als teken van begrip. Dat was een punt hoger voor geschiedenis. Een eenvoudige mabier om aan je cijfers te komen. Toen Jacobsen begon te vertellen over Napoleon werd de klas iets stiller. Zoals gewoonlijk zat iedereen naar de achterkant van de klas toe gekropen, zoveel mogelijk achterin. Leraren beten blijkbaar. Sophie daarintegen zat het liefst vooraan. Daar werd ze niet gestoord, en na een klein experimentje had ze gemerkt dat haar cijfers 0.2 punt hoger werden als ze voorin zat.
Dat was het wel waard voor Sophie. Ze stond enkel negens, maar ze wilde die graag veranderen in tienen als het kon. Nog niet eens zozeer voor haar eigen welzijn. Meer omdat ze haar ouders trots wilde maken. Ze wist dat ze een beetje krap bij de kas zaten om een dure studie te betalen, maar ze had gelezen dat je bij extreen hoge cijfers soms een studiebeurs aangeboden kreeg. Reden genoeg voor Sophie om hard te werken.
Op een dag, in de toekomst. Zou iedereen zien waarvoor ze zo hard had gewerkt en dat het niet voor niets was geweest. Ze verlangde naar die dag. De dag dat ze al die populaire trutten, die zichzelf o-zo-stoer vonden, flink met hun neuzen op de feiten kon drukken. Dat zij dan wel niet op haar veertiende ontmaagd was door de populairste jongen op school, maar dat ze wel mooi een topbaan en flink inkomen had.
-
BehindThatWhiteLight
- Droomt over posts
- Berichten: 342
- Lid geworden op: 09-02-2013 18:55
Gheh.. Mij te veel werk.. CX
Dante
Op zijn gemak opende hij de voordeur van school die dichtwas gedaan nadat het eerste lesuur was begonnen tegen de gure wind openen en stapte naar binnen. Hij liep de gang op naar de receptie, waar slechts alleen de congiërge was die in een map bladerde. Toe Dante op het raam waar hij achter zat tikte, keek hij op.
''Zozo, dit is wel jou routine he?''
Hij negeerde hem en nam het te laat briefje aan waarna hij zich omdraaide en terug de gang op liep, de trap op, naar zijn lokaal.
Toen hij de deur opende van het lokaal, keken er een aantal mensen verbaasd op naar hem, maar het gaf hem toch een raar gevoel van de manier waarop Brugge over haar strenge leesbrilletje hem aan keek. Al was deze vrouw alleen maar ontzettend streng, want na een stuk of tien gesprekken over zijn gedrag op school, terwijl hij nog geen week op de nieuwe school zat, wist hij dat zij waarschijnlijk gewoon een persoon was die altijd het beste voor haar leerlingen wilde en voor de school. En aangezien dit zijn nieuwe mentrix dan was, kon ook hij daar niet aan ontkomen. Al deed hij eigenlijk nooit echt luisteren naar wat ze zij, dat deed hij nooit, aangezien het hem nooit bijgebracht was dat het moet. Na een brede grijns naar Brugge, die dat eigenlijk niet pikte ging hij onderuitgezakt op een stoel zitten, vooraan in de klas. Het was een van de nadelen die er zaten aan altijd te laat komen. Toch kon hij er geen problemen mee hebben, het was nooit anders geweest. Hij kwam altijd te laat, ook op zijn vier vorige middelbare scholen en zijn drie bassisscholen.
Hij was vaak in aanraking geweest met mensen van justitie, en mensen van jeugdzorg die hem bij pleegouders wilde laten opvoedden. Hij had het nooit gewild en was naar zijn laatste familielid gevlucht, al was dat niet veel beter. Zijn oom, had in iedergevaal geld en onderdak. Hij verhuurde zijn schuur aan Dante tegen een te betalen prijs op zijn leeftijd. Al was dat bedrag nog best hoog, want zijn oom dealde in steegjes, en dat kostte ook geld. Dante had er geen problemen mee, hij wist ondertussen niets beters meer. Hij staarde wat voor zich uit, daarna de klas rond. Het was stil, er werden opdrachten gemaakt. Ook iets waar hij geen aandacht aan gaf, al was dat slechts op Brugge te pesten.
___________________
Damn, moest hem helemaal opnieuw schrijven nadat Ipod uitviel.. --''
Dante
Op zijn gemak opende hij de voordeur van school die dichtwas gedaan nadat het eerste lesuur was begonnen tegen de gure wind openen en stapte naar binnen. Hij liep de gang op naar de receptie, waar slechts alleen de congiërge was die in een map bladerde. Toe Dante op het raam waar hij achter zat tikte, keek hij op.
''Zozo, dit is wel jou routine he?''
Hij negeerde hem en nam het te laat briefje aan waarna hij zich omdraaide en terug de gang op liep, de trap op, naar zijn lokaal.
Toen hij de deur opende van het lokaal, keken er een aantal mensen verbaasd op naar hem, maar het gaf hem toch een raar gevoel van de manier waarop Brugge over haar strenge leesbrilletje hem aan keek. Al was deze vrouw alleen maar ontzettend streng, want na een stuk of tien gesprekken over zijn gedrag op school, terwijl hij nog geen week op de nieuwe school zat, wist hij dat zij waarschijnlijk gewoon een persoon was die altijd het beste voor haar leerlingen wilde en voor de school. En aangezien dit zijn nieuwe mentrix dan was, kon ook hij daar niet aan ontkomen. Al deed hij eigenlijk nooit echt luisteren naar wat ze zij, dat deed hij nooit, aangezien het hem nooit bijgebracht was dat het moet. Na een brede grijns naar Brugge, die dat eigenlijk niet pikte ging hij onderuitgezakt op een stoel zitten, vooraan in de klas. Het was een van de nadelen die er zaten aan altijd te laat komen. Toch kon hij er geen problemen mee hebben, het was nooit anders geweest. Hij kwam altijd te laat, ook op zijn vier vorige middelbare scholen en zijn drie bassisscholen.
Hij was vaak in aanraking geweest met mensen van justitie, en mensen van jeugdzorg die hem bij pleegouders wilde laten opvoedden. Hij had het nooit gewild en was naar zijn laatste familielid gevlucht, al was dat niet veel beter. Zijn oom, had in iedergevaal geld en onderdak. Hij verhuurde zijn schuur aan Dante tegen een te betalen prijs op zijn leeftijd. Al was dat bedrag nog best hoog, want zijn oom dealde in steegjes, en dat kostte ook geld. Dante had er geen problemen mee, hij wist ondertussen niets beters meer. Hij staarde wat voor zich uit, daarna de klas rond. Het was stil, er werden opdrachten gemaakt. Ook iets waar hij geen aandacht aan gaf, al was dat slechts op Brugge te pesten.
___________________
Damn, moest hem helemaal opnieuw schrijven nadat Ipod uitviel.. --''
