Nina
Ze glimlachte breed toen het er uit was, en hele opluchting. En dat nog meer, omdat ze nooit verwacht had dat haar reactie zo gewoon zou zijn, en niet geschokt, of uitlacherig.
''Jah.. Je hebt gelijk, ik voel me veel beter..''
Ze nam de knuffel nog beter op dan de normale reactie van Jessy. En hoe stom het ook was, Layla was opeens verdwenen voor haar. Hier was Jessy dan, als een engel uit de hemel om haar te helpen.
Ondanks het warme weer begon het al af te koelen en de zon begon te zakken. Ze stond op.
''Ik denk dat ik maar eens naar huis ga, anders is het straks donker en dan weet je het maar nooit..''
Ze grijnsde even breed, en was niet heel erg serieus, want wat zou er nou nog kunnen gebeuren waar ze nog bang voor moest zijn? Maar het was wel beter dat Jessy naar huis zou gaan, want als 'iemand' er toevallig achterkwam dat ze haar mond open had gedaan, dan zou er binnen niet al te langen tijd weer een 'ongelukje' zoals op school gebeuren, en dat was niet zo'n heel goed idee, leek haar.
Mysterie Secrets
-
DreamGuide
- Beheert jullie dromen
- Berichten: 273
- Lid geworden op: 09-02-2013 16:53
Jessy
Ze knikte een beetje afwezig terwijl ze naar haar horloge keek. Juist ja, naar huis gaan. Daar werd het nu wel tijd voor. Het was tenzij al na tienen, en ook al was het hoogzomer, de zon begon nu toch echt zijn laagste punt te bereiken.
"Okey.. Ehm, dan zie ik jou denk ik morgen op school wel weer?"
Glimlachend keek ze Nina aan, waarna ze zich omdraaide en wegliep. Vlak voordat ze de hoek omliep stak ze nog even haar hand naar Nina op, maar liep daarna ook de hoek om, en Nina verdween uit het zicht voor haar. Toch niet helemaal op haar gemak liep ze naar huis. Ze had nu wel begrepen dat er ook andere wezens dan mensen op deze aarde leven. En dat maakte de situatie, in het donker naar huis lopen, niet erg prettig.
Jack
Zodra hij Jessy weg had zien lopen, was hij van het dak waar hij had gezeten naar beneden gesprongen, doodstil, als een muis, en legde zijn handen op Nina's schouders. Zijn lippen bewoog hij tot haar oren, zodat ze zijn gezicht niet zou kunnen zien, hij stond achter haar.
"Nina, had je niet iets beloofd?"
Fluisterde hij zachtjes naar haar. Jack was niet zo blij met deze actie, zijn planning was niet voorbereid op nog een vriendin. En het feit, dat dit meisje nu net iets teveel details wist, ergerde hem.
Ze knikte een beetje afwezig terwijl ze naar haar horloge keek. Juist ja, naar huis gaan. Daar werd het nu wel tijd voor. Het was tenzij al na tienen, en ook al was het hoogzomer, de zon begon nu toch echt zijn laagste punt te bereiken.
"Okey.. Ehm, dan zie ik jou denk ik morgen op school wel weer?"
Glimlachend keek ze Nina aan, waarna ze zich omdraaide en wegliep. Vlak voordat ze de hoek omliep stak ze nog even haar hand naar Nina op, maar liep daarna ook de hoek om, en Nina verdween uit het zicht voor haar. Toch niet helemaal op haar gemak liep ze naar huis. Ze had nu wel begrepen dat er ook andere wezens dan mensen op deze aarde leven. En dat maakte de situatie, in het donker naar huis lopen, niet erg prettig.
Jack
Zodra hij Jessy weg had zien lopen, was hij van het dak waar hij had gezeten naar beneden gesprongen, doodstil, als een muis, en legde zijn handen op Nina's schouders. Zijn lippen bewoog hij tot haar oren, zodat ze zijn gezicht niet zou kunnen zien, hij stond achter haar.
"Nina, had je niet iets beloofd?"
Fluisterde hij zachtjes naar haar. Jack was niet zo blij met deze actie, zijn planning was niet voorbereid op nog een vriendin. En het feit, dat dit meisje nu net iets teveel details wist, ergerde hem.
-
BehindThatWhiteLight
- Droomt over posts
- Berichten: 342
- Lid geworden op: 09-02-2013 18:55
Nina
Glimlachend keek ze Jessy na, totdat ze ren hand voelde. Ze verstijfde onmiddellijk, maar ontspande zich meteen weer tien ze wist wie er achter haar stond. Met een ruk zodat zijn hand los liet draaide ze zich naar hem om.
"Ja ik had iets beloofd Jack.."
Ijzig keek ze hem aan. Alle opgekropte irritatie kwam langzaam maar zeker weer terug. Het feit dat ze even klaar met hem was speelde weer de hoofdrol, maar in har spel, haar plan, kon dat niet, ze had hem absoluut nodig, en nu Jessy ook. Want wat Layla had gezegd, als laatst, was haar gaan dagen, dus snapte ze nu dat ze in haar boze bui, Layla had latn moeten uitpraten, al was die ene zin voor nu al genoeg. De zin was onduidelijk geweest, toen ze het meteen zei, maar het betekende eigenlijk, 'ik ben onbruikbaar geworden..".
In het opzicht vanuit haar plan was Jack ook een mindere noodzaak geworden, zeker nu Elliot er was. Het was nu alleen nog een kwestie van tijd, en Jessy complete vertrouwen. Al moest ze nu ook erg oppassen met Jack.
Haar ogen bleven samengeknepen naar Jack staren, maar keek daarna een beetje nonchalant rond.
"Waar is Elliot..?"
Het was rechtstreeks en gemeend, geen tijd voor onzin, niet nu.
"Hoe kan ik eerlijk tegen jou zijn, als jíj mij nooit verteld wat er gebeurt al je plots weg moet voor Layla..?"
Haar ogen weer op hem gericht, geen emotie in haar stem, niet voor Layla. Het feit dat ze onbruikbaar was geworden, was voldoende om haar acteerspelletje daar voor te laten gaan. Ze had Layla nu compleet laten vallen, e zou niks meer te maken hoeven hebben met haar. Sterker nog , dat wílde ze niet eens, want met een tweede vampier moest ze te veel opletten.
Glimlachend keek ze Jessy na, totdat ze ren hand voelde. Ze verstijfde onmiddellijk, maar ontspande zich meteen weer tien ze wist wie er achter haar stond. Met een ruk zodat zijn hand los liet draaide ze zich naar hem om.
"Ja ik had iets beloofd Jack.."
Ijzig keek ze hem aan. Alle opgekropte irritatie kwam langzaam maar zeker weer terug. Het feit dat ze even klaar met hem was speelde weer de hoofdrol, maar in har spel, haar plan, kon dat niet, ze had hem absoluut nodig, en nu Jessy ook. Want wat Layla had gezegd, als laatst, was haar gaan dagen, dus snapte ze nu dat ze in haar boze bui, Layla had latn moeten uitpraten, al was die ene zin voor nu al genoeg. De zin was onduidelijk geweest, toen ze het meteen zei, maar het betekende eigenlijk, 'ik ben onbruikbaar geworden..".
In het opzicht vanuit haar plan was Jack ook een mindere noodzaak geworden, zeker nu Elliot er was. Het was nu alleen nog een kwestie van tijd, en Jessy complete vertrouwen. Al moest ze nu ook erg oppassen met Jack.
Haar ogen bleven samengeknepen naar Jack staren, maar keek daarna een beetje nonchalant rond.
"Waar is Elliot..?"
Het was rechtstreeks en gemeend, geen tijd voor onzin, niet nu.
"Hoe kan ik eerlijk tegen jou zijn, als jíj mij nooit verteld wat er gebeurt al je plots weg moet voor Layla..?"
Haar ogen weer op hem gericht, geen emotie in haar stem, niet voor Layla. Het feit dat ze onbruikbaar was geworden, was voldoende om haar acteerspelletje daar voor te laten gaan. Ze had Layla nu compleet laten vallen, e zou niks meer te maken hoeven hebben met haar. Sterker nog , dat wílde ze niet eens, want met een tweede vampier moest ze te veel opletten.
-
DreamGuide
- Beheert jullie dromen
- Berichten: 273
- Lid geworden op: 09-02-2013 16:53
Jack
Hij keek Nina strak in haar ogen aan, momenteel was hij njet zo gelukkig met haar. En Jack was kver het algemeen niet al te vriendelijk tegen dingen waar hij niet zo gelukkig van werd.
"Dan moet je je beloftes nakomen.."
Sprak hij haar streng toe. Toch iets verbaast had hij haar aangehoord. Wat was haar plan? Hij kon in het hoofd van mensen kijken, maar alleen oppervlakkig met gaten erin. Zo wist hij nu, dat ze iets van plan was. Maar de grote vraag was, wat?
Het deed er nu niet toe. Nina moest gewoon even weten waar haar plaats was. En in Jacks ogen, was dat ver onder hem. Vampieren stonden boven mensen vond hij.
"Ik hoop wel Nina, dat je begrijpt dat je onderaan een voedselketen staat? Ik zou maar geen grote bek gaan hebben, anders kan het weleens naar voor je aflopen. Vergeet niet dat ik niet zomaar een vrie d ben die je naar gelieven kan aanspreken."
Dreigend keek hij haar aan. Hij had haar al twee maal gebeten, en zou niet twijfelen, nog zou hij wachten om het nog eens te doen. Voor hem was het enkel een genot, maar voor mensen kon het dodelijk zijn als je niet oplette.
Hij keek Nina strak in haar ogen aan, momenteel was hij njet zo gelukkig met haar. En Jack was kver het algemeen niet al te vriendelijk tegen dingen waar hij niet zo gelukkig van werd.
"Dan moet je je beloftes nakomen.."
Sprak hij haar streng toe. Toch iets verbaast had hij haar aangehoord. Wat was haar plan? Hij kon in het hoofd van mensen kijken, maar alleen oppervlakkig met gaten erin. Zo wist hij nu, dat ze iets van plan was. Maar de grote vraag was, wat?
Het deed er nu niet toe. Nina moest gewoon even weten waar haar plaats was. En in Jacks ogen, was dat ver onder hem. Vampieren stonden boven mensen vond hij.
"Ik hoop wel Nina, dat je begrijpt dat je onderaan een voedselketen staat? Ik zou maar geen grote bek gaan hebben, anders kan het weleens naar voor je aflopen. Vergeet niet dat ik niet zomaar een vrie d ben die je naar gelieven kan aanspreken."
Dreigend keek hij haar aan. Hij had haar al twee maal gebeten, en zou niet twijfelen, nog zou hij wachten om het nog eens te doen. Voor hem was het enkel een genot, maar voor mensen kon het dodelijk zijn als je niet oplette.
-
BehindThatWhiteLight
- Droomt over posts
- Berichten: 342
- Lid geworden op: 09-02-2013 18:55
Nina
Oh, wat voelde ze toch goed ho erg hij zijn best deed haar weer af te zeiken. Hier kon ze zo niet tegen, absoluut niet. Hij kon het wel zeggen zo, het kon wel zijn dat hij 'alles' was, maar dat wilde nog niets zeggen. Hij mocht zichzelf alles vinden, geen probleem van maken, dacht ze. Maar om haar dat dan wijs te maken, nee, daar was ze niet van gediend, nooit niet.
Ze fronsde naar hem en kneep haar ogen opnieuw samen.
"Ík hoop wel dat jíj oppast met je woorden, anders kan je zo iemand anders gaan zoeken die de moed heeft je in huis te nemen, áls er dan al iemand vsn is, arme stumper.."
Ze draaide zich om, met op geheven hoofd liep ze langzaam weg. Haar opmerkingen waren niet handig nee, ze waren veel te gewaagd. Ze moest en zou hém nodig hebben, waardoor het ongelukje eerst goed was uitgekomen, maar nu moest ze natuurlijk op de gevolgen passen.
Bij zijn laatste opmerking stond ze stil, even en draaide toen haar hoofd.
"Mij maak je niet bang voor de dood, of met pijn, ik weet wel beter.."
Haar stem klonk zacht, maar had iets duister en verdoemd. Iets dat op zou moeten vallen was dat haar hoofd net iets te ver naar achter gedraaid was om normaal te zijn. Al boeide dat haar allang geen flikker meer. Jack zou er niet achter komen, daar zou ze persoonlijk voor zorgen. Ondanks de vertraging, liep ze op schema. Alles volgens plan. Ze draaide haar hoofd terug, en liep neuriënd en 'vrolijk' weg, bijna huppelend, alsof er nooit iets was gebeurd.
Oh, wat voelde ze toch goed ho erg hij zijn best deed haar weer af te zeiken. Hier kon ze zo niet tegen, absoluut niet. Hij kon het wel zeggen zo, het kon wel zijn dat hij 'alles' was, maar dat wilde nog niets zeggen. Hij mocht zichzelf alles vinden, geen probleem van maken, dacht ze. Maar om haar dat dan wijs te maken, nee, daar was ze niet van gediend, nooit niet.
Ze fronsde naar hem en kneep haar ogen opnieuw samen.
"Ík hoop wel dat jíj oppast met je woorden, anders kan je zo iemand anders gaan zoeken die de moed heeft je in huis te nemen, áls er dan al iemand vsn is, arme stumper.."
Ze draaide zich om, met op geheven hoofd liep ze langzaam weg. Haar opmerkingen waren niet handig nee, ze waren veel te gewaagd. Ze moest en zou hém nodig hebben, waardoor het ongelukje eerst goed was uitgekomen, maar nu moest ze natuurlijk op de gevolgen passen.
Bij zijn laatste opmerking stond ze stil, even en draaide toen haar hoofd.
"Mij maak je niet bang voor de dood, of met pijn, ik weet wel beter.."
Haar stem klonk zacht, maar had iets duister en verdoemd. Iets dat op zou moeten vallen was dat haar hoofd net iets te ver naar achter gedraaid was om normaal te zijn. Al boeide dat haar allang geen flikker meer. Jack zou er niet achter komen, daar zou ze persoonlijk voor zorgen. Ondanks de vertraging, liep ze op schema. Alles volgens plan. Ze draaide haar hoofd terug, en liep neuriënd en 'vrolijk' weg, bijna huppelend, alsof er nooit iets was gebeurd.
-
DreamGuide
- Beheert jullie dromen
- Berichten: 273
- Lid geworden op: 09-02-2013 16:53
Jack
"Ik heb niks nodig.."
Fluisterde hij zachtjes, het was eigenlijk niet eens tegen Nina bedoeld, hij had het meer tegen zichzelf. Om zichzelf duidelijk te maken dat hij niet zou opgeven, niet als een hondje onderdeel van Nina's plan zou worden.
"Weetje Nina, ik laat me namelijk niet als onderdeel gebruiken in jouw plan."
Riep hij haar nog na, sowieso wist hij dat ze een plan had. Wat het was wist hij niet precies, maar zij kon niet weten, dat hij niet wist wat het was.
"Weetje wat?, Fuck off!"
Schreeuwde hij haar nog na, waarna hij nonchalant zijn middelvinger opstak.
"Ik heb joú niet nodig, jij heb míj nodig. Ik kan iedereen gebruiken."
Met een ruk draaide hij zich om en beende kwaad weg, sowieso ging zijn niet over hem heen spelen.
"Ik heb niks nodig.."
Fluisterde hij zachtjes, het was eigenlijk niet eens tegen Nina bedoeld, hij had het meer tegen zichzelf. Om zichzelf duidelijk te maken dat hij niet zou opgeven, niet als een hondje onderdeel van Nina's plan zou worden.
"Weetje Nina, ik laat me namelijk niet als onderdeel gebruiken in jouw plan."
Riep hij haar nog na, sowieso wist hij dat ze een plan had. Wat het was wist hij niet precies, maar zij kon niet weten, dat hij niet wist wat het was.
"Weetje wat?, Fuck off!"
Schreeuwde hij haar nog na, waarna hij nonchalant zijn middelvinger opstak.
"Ik heb joú niet nodig, jij heb míj nodig. Ik kan iedereen gebruiken."
Met een ruk draaide hij zich om en beende kwaad weg, sowieso ging zijn niet over hem heen spelen.
-
BehindThatWhiteLight
- Droomt over posts
- Berichten: 342
- Lid geworden op: 09-02-2013 18:55
Nina
Hoe meer hij begon te schelden, hoe sterker de grijns op haar gezicht werd. Natuurlijk waren haar acties en zijn reacties daarop een groot nadeel, zeker toen hij over haar plan begon. Ze had donders goed in de gaten dat hij zo in haar hoofd kon kijken, en over alles kon gaan weten. Daarom had ze zich daar op voorbereid.
Ze dacht sowieso niet na over alle inhoud van haar plan, alleen over de basis; dat bepaalde mensen nodig zijn. Natuurlijk had ze geen idee of het werkte, maar vertrouwde op die andere maatregel.
Toen hij compleet uit haar zicht was, ging ze normaal lopen. Met een strakke pokerface maar toch nog een redelijk goed humeur. Dit kwam meestal zo, als ze haar stappen door zou moeten kijken.
Rustig liep ze terug naar huis. Het was lastig er een te trekken, maar ze kon tot de conclusie komen dat dit eigenlijk nog niet eens zo'n nadeel moest hebben. Maar Jack had wel gelijk, zij had hem nodig, maar of het andersom was? Dat moesten ze nog maar zien, zeker alles alles op schema ging.
___________________
Weinig tijd... --'' CXC
Hoe meer hij begon te schelden, hoe sterker de grijns op haar gezicht werd. Natuurlijk waren haar acties en zijn reacties daarop een groot nadeel, zeker toen hij over haar plan begon. Ze had donders goed in de gaten dat hij zo in haar hoofd kon kijken, en over alles kon gaan weten. Daarom had ze zich daar op voorbereid.
Ze dacht sowieso niet na over alle inhoud van haar plan, alleen over de basis; dat bepaalde mensen nodig zijn. Natuurlijk had ze geen idee of het werkte, maar vertrouwde op die andere maatregel.
Toen hij compleet uit haar zicht was, ging ze normaal lopen. Met een strakke pokerface maar toch nog een redelijk goed humeur. Dit kwam meestal zo, als ze haar stappen door zou moeten kijken.
Rustig liep ze terug naar huis. Het was lastig er een te trekken, maar ze kon tot de conclusie komen dat dit eigenlijk nog niet eens zo'n nadeel moest hebben. Maar Jack had wel gelijk, zij had hem nodig, maar of het andersom was? Dat moesten ze nog maar zien, zeker alles alles op schema ging.
___________________
Weinig tijd... --'' CXC