Nina
Verontwaardigd keek ze naar Jack. Wat voor kletspraat maakte hij daar nou? Ze verrtouwde hem niet, maar om hem dan hond te noemen(wauw past dr precies in CX)?
''Is hij mijn broer nou of niet?''
Ze vond het een beetje flauw reageren, maar probeerde dat zoveel mogelijk te verbergen, anders had ze nogal wat uit te leggen.
Elliot
Zwaar geïrriteerd keek hij Jack aan, die er duidelijk van genoot, zo was van zijn gezicht af te lezen. Hij schaamde zich ontzettend voor zichzelf. Dat was iets waar die in die aantal jaar nooit overheen was gekomen, en vond het ook verschrikkelijk om zo te zijn, maar wat kon hij er aan doen? Helemaal niets.
Goh, gaan we grappig doen? ''
Hij hield zich sterk, hij kon er niet tegen, zijn hele leven sinds hij besef had van het 'onmogelijke', hoe ontzettend onredelijk de vampier was, nieteens in het algemeen, want hij had nog nooit een eerlijke of zelfs aardige ontmoet. Dat hoefde ook niet, hij zou kots misselijk van het lachen worden als hij zo iemand tegen kwam.
Ondertussen liep Nina haar geduld te verliezen, die twee bleven maar doorgaan. Ze keek even naar Layla en herhaalde wat ze gezegd had.
''Elliot beweerd mijn jongere broertje te zijn, wat onmogelijk is..''
Ze zuchtte diep, ze widle gewoon de rust weer in haar hoofd, geen gepieker, en geen gezeik.
''Aangezien hij is overleden..''
Ze zei het hard en maar meteen, het was eruit, want als er toch nog een hele kleine kans was dat dit haar broertje was, zou ze het moeilijk kunnnen uitleggen. Al zag ze wel Elliots hele gezichtsuitdrukking verzakken toen ze dat zei, iets waardoor Jack waarschijnlijk door brak. En dan was het over.
Mysterie Secrets
-
TheDevil
- Droomt over posts
- Berichten: 355
- Lid geworden op: 13-02-2013 21:37
Layla
,,Jack, waarom doe je zo? wat is er mis met Elliot?" vroeg ze en keek Jack aan, nee ze snapte dus niet waarom Jack gelijk zo`n hekel aan Elliot moest hebben.
Toen keek ze weer even richting Elliot, maar ze zou niet weten wat hij was, waarschijnlijk gewoon mens, dacht ze. Even glimlachte ze vriendelijk naar Elliot, waarna ze weer naar Nina keek. ,,Waarom laat je geen DNA test doen? dan weet je zeker of hij je broertje is of niet?" stelde ze voor, het was het enige dat ze kon bedenken om erachter te komen of hun wel of niet familie waren.
Ze voelde haar keel pijn doen, maar negeerde dat.
,,Jack, waarom doe je zo? wat is er mis met Elliot?" vroeg ze en keek Jack aan, nee ze snapte dus niet waarom Jack gelijk zo`n hekel aan Elliot moest hebben.
Toen keek ze weer even richting Elliot, maar ze zou niet weten wat hij was, waarschijnlijk gewoon mens, dacht ze. Even glimlachte ze vriendelijk naar Elliot, waarna ze weer naar Nina keek. ,,Waarom laat je geen DNA test doen? dan weet je zeker of hij je broertje is of niet?" stelde ze voor, het was het enige dat ze kon bedenken om erachter te komen of hun wel of niet familie waren.
Ze voelde haar keel pijn doen, maar negeerde dat.
Vergis je niet tussen mijn persoonlijkheid en mijn houding.
Mijn persoonlijkheid is wie ik ben
Mijn houding hangt af van wie jij bent
We're all in the same game,
just different levels.
Dealing with the same hell,
just different devils.
Mijn persoonlijkheid is wie ik ben
Mijn houding hangt af van wie jij bent
We're all in the same game,
just different levels.
Dealing with the same hell,
just different devils.
-
DreamGuide
- Beheert jullie dromen
- Berichten: 273
- Lid geworden op: 09-02-2013 16:53
Jack
Zijn grijns werd enkel breder.
"Ben je gescratched, of zo geboren?"
Kort richtte hij zich tot Nina en Layla.
"Je hebt een weerwolf in huis gehaald.. maar dat kunnen jullie natuurlijk niet weten. Ik kan niet zeggen of hij je broer is, 'k ben geen wandelende DNA test.."
Kort keek hij de kamer door, zijn grijns zakte alweer af. Niks grappigs meer. Enkel die smerige hondenlucht die hem ziek maakte.
__________________
inspilooowss
Zijn grijns werd enkel breder.
"Ben je gescratched, of zo geboren?"
Kort richtte hij zich tot Nina en Layla.
"Je hebt een weerwolf in huis gehaald.. maar dat kunnen jullie natuurlijk niet weten. Ik kan niet zeggen of hij je broer is, 'k ben geen wandelende DNA test.."
Kort keek hij de kamer door, zijn grijns zakte alweer af. Niks grappigs meer. Enkel die smerige hondenlucht die hem ziek maakte.
__________________
inspilooowss
-
BehindThatWhiteLight
- Droomt over posts
- Berichten: 342
- Lid geworden op: 09-02-2013 18:55
Elliot
Het dook steeds meer in elkaar bij zijn woorden. Hij schaamde zich, wilde er alles aan doen om het kwijt te zijn, zijn vloek. Nina vertrouwde hen niet, dat kon hij overduidelijk merken, wat ook niet gek was als er van de ene op de andere dag een jongen voor je deur staat die zegt je borer te zijn. Ook sloeg het er heel erg in dat zijn broertje dood was. Het maakte hem somberder, hij had hem het allergraagst ontmoet.
Hij zuchtte even diep, als hij zo makkelijk zij dat hij een weerwolf was, dan moest zij wel van zijn vampiristische trekjes weten.
"Dus dan ben ik een weerwolf, wat wil je er aan doen? Jij bent heen haar beter dan mij.."
Hij stond op, niet zo zeer dreigend, maar zo leek hij stabieler.
Nina
Ze zakte langzaam terug in haar stoel. Misschien had ze het niet goed verstaan toeb hij weerwolf zei. Maar aangezien de grojns van zijn hezicht was, moest ze hem wel serieus nemen. Vampieren oke, maar ze had er eigenlijk niet bij stil gestaan dat als vampieren bestonden, andere 'wezens' dat ook konden.
"W-ww.. H-hoe-e?"
Ze was erg in de war nu, en de situatie maakte het er niet beter op.
"Bovendien, je moet het antwoord op die vraag wel weten toch? Aangezien ik haar broer bén."
Hoorde ze hem nog zeggen.
"Ik ben gescratched, een antal jaar geleden. Ik heb mijn familie verlaten om op zoek te gaan naar mn echte familie. Begrepen nou?"
Hij ergende zich aan hem, altijd maar denken dat ze boven aan stonden, sie vampieren.
Het dook steeds meer in elkaar bij zijn woorden. Hij schaamde zich, wilde er alles aan doen om het kwijt te zijn, zijn vloek. Nina vertrouwde hen niet, dat kon hij overduidelijk merken, wat ook niet gek was als er van de ene op de andere dag een jongen voor je deur staat die zegt je borer te zijn. Ook sloeg het er heel erg in dat zijn broertje dood was. Het maakte hem somberder, hij had hem het allergraagst ontmoet.
Hij zuchtte even diep, als hij zo makkelijk zij dat hij een weerwolf was, dan moest zij wel van zijn vampiristische trekjes weten.
"Dus dan ben ik een weerwolf, wat wil je er aan doen? Jij bent heen haar beter dan mij.."
Hij stond op, niet zo zeer dreigend, maar zo leek hij stabieler.
Nina
Ze zakte langzaam terug in haar stoel. Misschien had ze het niet goed verstaan toeb hij weerwolf zei. Maar aangezien de grojns van zijn hezicht was, moest ze hem wel serieus nemen. Vampieren oke, maar ze had er eigenlijk niet bij stil gestaan dat als vampieren bestonden, andere 'wezens' dat ook konden.
"W-ww.. H-hoe-e?"
Ze was erg in de war nu, en de situatie maakte het er niet beter op.
"Bovendien, je moet het antwoord op die vraag wel weten toch? Aangezien ik haar broer bén."
Hoorde ze hem nog zeggen.
"Ik ben gescratched, een antal jaar geleden. Ik heb mijn familie verlaten om op zoek te gaan naar mn echte familie. Begrepen nou?"
Hij ergende zich aan hem, altijd maar denken dat ze boven aan stonden, sie vampieren.
-
TheDevil
- Droomt over posts
- Berichten: 355
- Lid geworden op: 13-02-2013 21:37
Layla
Weerwolven? Verstond ze dat goed? Ze had nooit gedacht dat weerwolven ook zouden bestaan...
,,Jack, hij kan er toch ook niets aan doen dat hij weerwolf is? Kun je niet gewoon aardig tegen hem zijn?" zei ze toen maar tegen Jack, omdat ze bang was dat hij en Elliot anders misschien wel zouden gaan vechten.
sorry voor korte antwoord, heb hw
Weerwolven? Verstond ze dat goed? Ze had nooit gedacht dat weerwolven ook zouden bestaan...
,,Jack, hij kan er toch ook niets aan doen dat hij weerwolf is? Kun je niet gewoon aardig tegen hem zijn?" zei ze toen maar tegen Jack, omdat ze bang was dat hij en Elliot anders misschien wel zouden gaan vechten.
sorry voor korte antwoord, heb hw
Vergis je niet tussen mijn persoonlijkheid en mijn houding.
Mijn persoonlijkheid is wie ik ben
Mijn houding hangt af van wie jij bent
We're all in the same game,
just different levels.
Dealing with the same hell,
just different devils.
Mijn persoonlijkheid is wie ik ben
Mijn houding hangt af van wie jij bent
We're all in the same game,
just different levels.
Dealing with the same hell,
just different devils.
-
DreamGuide
- Beheert jullie dromen
- Berichten: 273
- Lid geworden op: 09-02-2013 16:53
Jack
Ongewild kwam de grijns toch nog een beetje terug. Dacht die Elliot nou serieus, dat weerwolven en vampieren op één lijn stonden?
"Ik hoop dat je snel de gedachte dat wij van dezelfde stand zijn, uit je hoofd wist."
Toen bleek dat Elliot gescratched was kon Jack het niet laten nog iets breder te grijnzen.
"Je bent niet eens een natuurlijke? Wauw, geeneens een hond, een bastaard, zwerfhond.."
Kort keek hij opzij naar Layla, terwijl hij zijn armen over elkaar sloeg.
"houd je erbuiten Layla..'
Snauwde hij richting haar. Deze jongen kon dan misschien wel Nina's broer zijn, alsnog had Jack geen enkele reden om vriendelijk tegen hem te zijn, en genoeg redenen om dat niet te zijn.
Ongewild kwam de grijns toch nog een beetje terug. Dacht die Elliot nou serieus, dat weerwolven en vampieren op één lijn stonden?
"Ik hoop dat je snel de gedachte dat wij van dezelfde stand zijn, uit je hoofd wist."
Toen bleek dat Elliot gescratched was kon Jack het niet laten nog iets breder te grijnzen.
"Je bent niet eens een natuurlijke? Wauw, geeneens een hond, een bastaard, zwerfhond.."
Kort keek hij opzij naar Layla, terwijl hij zijn armen over elkaar sloeg.
"houd je erbuiten Layla..'
Snauwde hij richting haar. Deze jongen kon dan misschien wel Nina's broer zijn, alsnog had Jack geen enkele reden om vriendelijk tegen hem te zijn, en genoeg redenen om dat niet te zijn.
-
BehindThatWhiteLight
- Droomt over posts
- Berichten: 342
- Lid geworden op: 09-02-2013 18:55
Elliot
Hij kon hem gewoon niet uit staan, wie dacht hij wel dat hij was?!
''Ojah, maar zeker, ik ben het er totaal mee eens dat wij niet van de zelfde stand komen. Nooit van mijn leven dat wij uit de zelfde stand komen. Zo'n praatjesmaker als jij..''
Hij zette zijn handen in zijn zij. Hij deed gewoon zijn best om hem pissed off te krijgen, terwijl hij alleen maar zijn familie wilde ontmoeten.
''Nog liever een zwerfhond dan een bloedzuiger..''
Zwaar geïrriteerd keek hij de kamer rond, daarna weer naar Jack. Woede was in zijn ogen af te lezen.
Nina
Opeens was ze weer terug uit gedachte. Ze had niet helemaal gevolgd wat er allemaal was gezegd, maar het kwam waarschijnlijk allemaal op het zelfde neer. Even ging haar blik richting Layla, ze was er klaar mee, even écht klaar mee.
''STOPP!''
Riep ze zo hard als kon, en liep zuchtend en vloekend weg, de deur uit, aar eigen huis uit. Ze moest alles even verwerken, maar als die twee zo stonden te kleuteren, schoot dat ook niets op. Ze hield veel van Jack, echt heel veel, en stond ook aan zijn kant. Maar ze had een nieuw persoon in haar leven ontmoet, dat haar broertje zou moeten zijn. Dat kon ze niet gewoon simpelweg negeren. Met een versnelde pas liep ze de straat uit. Naar ergens en nergens. Ze zou net zo lang blijven lopen, totdat ze normaal in haar huis kon praten met Elliot, terwijl Jack ook gewoon in huis kon zijn, zonder dat ze elkaar of haar gek maakten.
Hij kon hem gewoon niet uit staan, wie dacht hij wel dat hij was?!
''Ojah, maar zeker, ik ben het er totaal mee eens dat wij niet van de zelfde stand komen. Nooit van mijn leven dat wij uit de zelfde stand komen. Zo'n praatjesmaker als jij..''
Hij zette zijn handen in zijn zij. Hij deed gewoon zijn best om hem pissed off te krijgen, terwijl hij alleen maar zijn familie wilde ontmoeten.
''Nog liever een zwerfhond dan een bloedzuiger..''
Zwaar geïrriteerd keek hij de kamer rond, daarna weer naar Jack. Woede was in zijn ogen af te lezen.
Nina
Opeens was ze weer terug uit gedachte. Ze had niet helemaal gevolgd wat er allemaal was gezegd, maar het kwam waarschijnlijk allemaal op het zelfde neer. Even ging haar blik richting Layla, ze was er klaar mee, even écht klaar mee.
''STOPP!''
Riep ze zo hard als kon, en liep zuchtend en vloekend weg, de deur uit, aar eigen huis uit. Ze moest alles even verwerken, maar als die twee zo stonden te kleuteren, schoot dat ook niets op. Ze hield veel van Jack, echt heel veel, en stond ook aan zijn kant. Maar ze had een nieuw persoon in haar leven ontmoet, dat haar broertje zou moeten zijn. Dat kon ze niet gewoon simpelweg negeren. Met een versnelde pas liep ze de straat uit. Naar ergens en nergens. Ze zou net zo lang blijven lopen, totdat ze normaal in haar huis kon praten met Elliot, terwijl Jack ook gewoon in huis kon zijn, zonder dat ze elkaar of haar gek maakten.
-
TheDevil
- Droomt over posts
- Berichten: 355
- Lid geworden op: 13-02-2013 21:37
Layla
,,Best..." mompelde ze geïrriteerd toen Jack zei dat ze zich erbuiten moest houden, toen Nina wegliep liep ze achter Nina aan.
,,Nina wacht!"
Nina wist natuurlijk nog steeds niet wat er was gebeurd, en al was dit niet het goede moment ervoor ze moest het vertellen.
Ze haalde Nina ook al gauw in en liep nu naast haar. ,,Nina, ik ben.." hoe moest ze dit n hemelsnaam vertellen, stel dat Nina haar niet meer aardig zou vinden, nu ze vampier was? of nou ja, bijna vampier om precies te zijn.
,,Ik ben niet meer zoals eerst."
Ze dacht even na, maar besloot het toen te vertellen, zelfs als er kans was haar vriendin kwijt te raken want ze wou niet tegen haar liegen.
,,Damon heeft me veranderd, zoals.... hij is.."
,,Best..." mompelde ze geïrriteerd toen Jack zei dat ze zich erbuiten moest houden, toen Nina wegliep liep ze achter Nina aan.
,,Nina wacht!"
Nina wist natuurlijk nog steeds niet wat er was gebeurd, en al was dit niet het goede moment ervoor ze moest het vertellen.
Ze haalde Nina ook al gauw in en liep nu naast haar. ,,Nina, ik ben.." hoe moest ze dit n hemelsnaam vertellen, stel dat Nina haar niet meer aardig zou vinden, nu ze vampier was? of nou ja, bijna vampier om precies te zijn.
,,Ik ben niet meer zoals eerst."
Ze dacht even na, maar besloot het toen te vertellen, zelfs als er kans was haar vriendin kwijt te raken want ze wou niet tegen haar liegen.
,,Damon heeft me veranderd, zoals.... hij is.."
Vergis je niet tussen mijn persoonlijkheid en mijn houding.
Mijn persoonlijkheid is wie ik ben
Mijn houding hangt af van wie jij bent
We're all in the same game,
just different levels.
Dealing with the same hell,
just different devils.
Mijn persoonlijkheid is wie ik ben
Mijn houding hangt af van wie jij bent
We're all in the same game,
just different levels.
Dealing with the same hell,
just different devils.
-
DreamGuide
- Beheert jullie dromen
- Berichten: 273
- Lid geworden op: 09-02-2013 16:53
Jack
Verdwaasd keek hij nina na. Ze was weggelopen, zijn schuld. Niet dat schuldgevoel hem bekroop. Maar als Nina hem niet meer vertrouwde zouden enkele prettige voordelen voor hem verdwijnen. Dus besloot hij zich iets in te houden.
"Laat ook maar zitten ook.."
Korte zuchtte hij, maar nam daarna plaats in een kamerstoel die een eindje weg stond van de bank waar Elliot op zat. Ookal besloot jack geen ruzie meer te maken, hij hoefde nog niet bij die bastaardhond te zitten.
Jessy
Een zucht rolde over Jessy's lippen toen ze ovwr straat liep. Ze hees haar schoudertas wat beter over haar schouder en stapte daarna het bos in. Rustig en kalm. Haast had ze niet. School was uit en haar huiswerk voor de volgende dag had ze al gemaakt.
Haar versleten vans sloften door de modder die was ontstaan door de regenval, en de ondedkant van haar lichtblauwe skinny's werden smerig. Dat gedoe met die 'vampier' op school. Het zou wel gewoon een nare grap zijn.
Verdwaasd keek hij nina na. Ze was weggelopen, zijn schuld. Niet dat schuldgevoel hem bekroop. Maar als Nina hem niet meer vertrouwde zouden enkele prettige voordelen voor hem verdwijnen. Dus besloot hij zich iets in te houden.
"Laat ook maar zitten ook.."
Korte zuchtte hij, maar nam daarna plaats in een kamerstoel die een eindje weg stond van de bank waar Elliot op zat. Ookal besloot jack geen ruzie meer te maken, hij hoefde nog niet bij die bastaardhond te zitten.
Jessy
Een zucht rolde over Jessy's lippen toen ze ovwr straat liep. Ze hees haar schoudertas wat beter over haar schouder en stapte daarna het bos in. Rustig en kalm. Haast had ze niet. School was uit en haar huiswerk voor de volgende dag had ze al gemaakt.
Haar versleten vans sloften door de modder die was ontstaan door de regenval, en de ondedkant van haar lichtblauwe skinny's werden smerig. Dat gedoe met die 'vampier' op school. Het zou wel gewoon een nare grap zijn.
-
BehindThatWhiteLight
- Droomt over posts
- Berichten: 342
- Lid geworden op: 09-02-2013 18:55
Elliot
Zelf ging hij weer op de bank zitten toen Nina weg liep en Jack ook ging zitten. Hij staarde wat uit het raam. Hij wilde wel blijven zitten, maar hij was een vreemde in dit huis, en Jack blijkbaar niet. Hij hoorde hier niet, nog niet. Als hij zich liet accepteren door zijn ouders, dan was hij welkom, maar die waren er niet, dus schoot het niks op. Het feit dat hij hier stil tegenover een vampier zat, irriteerde hem ontzettend. Hij stond op en liet naar de deur.
"Bedankt voor de gastvrijheid.."
Hij keek hem met samen geknepen ogen aan, en stapte toen naar buiten. Daar ging hij op de stoep voor het huis zitten wachten.
Nina
Alsof ze nog niet geïrriteerd genoeg was, kwam Layla nog eens achter haar aan. Iets waar ze nu echt even geen geen trek in had. Ze moest gewoon even alleen zijn, even rust in haar kop. Dus alles van zich afschrijven in haar dagboek, maar dat had ze niet bij zich, dus kon dat niet. Maar ze kon er ook niet mee blijven zitten, ze moest het kwijt. Ze maakte zich veel te druk op dit soort momenten, veel meer dan nodig was.
"Rot toch G*dverdomme op nu!"
Schreeuwde kwaad naar Layla. Ze wilde niet gemeen zijn, of haar kwetsen. Maar die onzinpraat waar ze kwam aanzetten was de zoveelste druppel die de emmer van frustratie liet overlopen.
"Laát me met rust.."
Ze zie het al een stuk rustig en zachter dan daarvoor en zuchtte diep. Daarna liep ze weg, verder naar ergens en nergens, alleen. Zonder op te letten en te diep in gedachten liep ze de hoek van de straat om en botste tegen een meisje van haar leeftijd op, waardoor ze naar achter viel, niets ernstigs, gewoon naar achter. Het was wel jammer van haar kleding aangezien ze in de modder viel.
Ze schrok op uit gedachten.
"Eh.. Sorry.. Gaat het?"
Ze krabbelde overeind en en keek haar verontschuldigend aan. Volgens mij had ze dit meisje eerder gezien, op school. Nog iets waar ze even echt niet aan moest denken, maar misschien was de botsing wel iets om haar wakker te schudden, tot rust te laten komen, want dat was in iedergeval wel gebeurd.
Zelf ging hij weer op de bank zitten toen Nina weg liep en Jack ook ging zitten. Hij staarde wat uit het raam. Hij wilde wel blijven zitten, maar hij was een vreemde in dit huis, en Jack blijkbaar niet. Hij hoorde hier niet, nog niet. Als hij zich liet accepteren door zijn ouders, dan was hij welkom, maar die waren er niet, dus schoot het niks op. Het feit dat hij hier stil tegenover een vampier zat, irriteerde hem ontzettend. Hij stond op en liet naar de deur.
"Bedankt voor de gastvrijheid.."
Hij keek hem met samen geknepen ogen aan, en stapte toen naar buiten. Daar ging hij op de stoep voor het huis zitten wachten.
Nina
Alsof ze nog niet geïrriteerd genoeg was, kwam Layla nog eens achter haar aan. Iets waar ze nu echt even geen geen trek in had. Ze moest gewoon even alleen zijn, even rust in haar kop. Dus alles van zich afschrijven in haar dagboek, maar dat had ze niet bij zich, dus kon dat niet. Maar ze kon er ook niet mee blijven zitten, ze moest het kwijt. Ze maakte zich veel te druk op dit soort momenten, veel meer dan nodig was.
"Rot toch G*dverdomme op nu!"
Schreeuwde kwaad naar Layla. Ze wilde niet gemeen zijn, of haar kwetsen. Maar die onzinpraat waar ze kwam aanzetten was de zoveelste druppel die de emmer van frustratie liet overlopen.
"Laát me met rust.."
Ze zie het al een stuk rustig en zachter dan daarvoor en zuchtte diep. Daarna liep ze weg, verder naar ergens en nergens, alleen. Zonder op te letten en te diep in gedachten liep ze de hoek van de straat om en botste tegen een meisje van haar leeftijd op, waardoor ze naar achter viel, niets ernstigs, gewoon naar achter. Het was wel jammer van haar kleding aangezien ze in de modder viel.
Ze schrok op uit gedachten.
"Eh.. Sorry.. Gaat het?"
Ze krabbelde overeind en en keek haar verontschuldigend aan. Volgens mij had ze dit meisje eerder gezien, op school. Nog iets waar ze even echt niet aan moest denken, maar misschien was de botsing wel iets om haar wakker te schudden, tot rust te laten komen, want dat was in iedergeval wel gebeurd.