Jack
De grijns werd breder toen Elliot het huis verliet. De eerste slag was nu gewonnen, zo zag Jack sat. De jongen had zijn aanwezigheid niet uit kunnen staan, en was daarom vertrokken. Slag zonder wonden overleefd, en een prachtige victory voor Jack. Hij kon geen broers of andere jongens toestaan in zijn plan, die zouden lastig kunnen worden.
Voor Jack, was het leven een groot schaakspel. Hij was de koning, en Nina de koningin. Elliot was meer een loper in zijn spel. Een loper zou de koningin moeten verdedigen tegen de tegenstander zodat de koning verdedigd werd door de koningin. Maar als je een prachtig plan hebt om de koningin op te offeren in het voordeel van de koning, loopt een loper in de weg.
Jessy
Geschrokken keek ze op toen een meisje tegen haar aanbotste. Haast onmiddelijk ontstond een blos op Jessy's gezicht..
"Owh, ehhm.. Sorry, ik lette niet op.."
Een verlegen glimlach kwam op haar gezicht en haar blik richtte ze op de grond. Met haar rechterhand streek ze een pluk van haar haren achter haar oor.
Ze pakte de hand van het meisje en trok haar overeind.
"Laat ik je op zijn minst even overeind helpen.. Ik ben Jessy trouwens.."
Glimlachend keek ze het meisje aan. Haar gezicht kwam haar redelijk bekent voor, vast ergens op school gezien.
Mysterie Secrets
-
BehindThatWhiteLight
- Droomt over posts
- Berichten: 342
- Lid geworden op: 09-02-2013 18:55
Nina
Ze glimlachte dankbaar naar het meisje, dat blijkbaar Jessy heette.
''Dankje.. Nina''
Ze klopte haar broek af, maar aangezien het voornamelijk modder was dat eraan zat, veegde ze dat alleen maar uit. Lekker was dat, want om terug naar huis te gaan? Voor geen goud, nu niet in ieder geval.
Ze hoopte dat Jessy haar niet zou herkennen, tenminste, niet van het 'ongelukje'. Ze was klaar met de belangstelling van toen, maar stel nou dat ze haar wel herkende, wat ging ze zeggen dan? Dat het een grap was? Dat zou ze waarschijnlijk niet geloven. Ze had nu in korte tijd twee hele kledingsetten om in de was te gooien, en aangezien ze haar laatste coltrui met kraag een aantal dagen geleden aan had, en die dus al in de was zat, viel de beet nogal op. Dan had ze gelukkig haar haar nog, waarmee ze het nog redelijk kon verbergen, maar ook dan ging niet altijd even goed.
''Ik lette ook niet op hoor.. Te veel in gedachten.''
Kort verscheen er even een grijns, maar omdat de gedachten waar ze in had gezeten niet echt de leukste waren, verdween die weer, al bleef haar glimlach wel staan.
''Naar welke school ga je? Als ik vragen mag dan?''
Ze wilde gewoon even zeker weten of ze haar van school herkende, of dat het gewoon een vreemde was. Bovendien had ze wel zin in een praatje, voor de afleiding.
Ze glimlachte dankbaar naar het meisje, dat blijkbaar Jessy heette.
''Dankje.. Nina''
Ze klopte haar broek af, maar aangezien het voornamelijk modder was dat eraan zat, veegde ze dat alleen maar uit. Lekker was dat, want om terug naar huis te gaan? Voor geen goud, nu niet in ieder geval.
Ze hoopte dat Jessy haar niet zou herkennen, tenminste, niet van het 'ongelukje'. Ze was klaar met de belangstelling van toen, maar stel nou dat ze haar wel herkende, wat ging ze zeggen dan? Dat het een grap was? Dat zou ze waarschijnlijk niet geloven. Ze had nu in korte tijd twee hele kledingsetten om in de was te gooien, en aangezien ze haar laatste coltrui met kraag een aantal dagen geleden aan had, en die dus al in de was zat, viel de beet nogal op. Dan had ze gelukkig haar haar nog, waarmee ze het nog redelijk kon verbergen, maar ook dan ging niet altijd even goed.
''Ik lette ook niet op hoor.. Te veel in gedachten.''
Kort verscheen er even een grijns, maar omdat de gedachten waar ze in had gezeten niet echt de leukste waren, verdween die weer, al bleef haar glimlach wel staan.
''Naar welke school ga je? Als ik vragen mag dan?''
Ze wilde gewoon even zeker weten of ze haar van school herkende, of dat het gewoon een vreemde was. Bovendien had ze wel zin in een praatje, voor de afleiding.
-
TheDevil
- Droomt over posts
- Berichten: 355
- Lid geworden op: 13-02-2013 21:37
Layla
,,S-sorry..." mompelde ze en keek Nina even aan, waarna ze zich omdraaide en wegliep.
Layla had nu werkelijk geen idee waar ze heen kon, Damon was onbetrouwbaar, Nina zei toen net nog dat ze op moest rotten, Jack sowieso niet want ze mocht Jack nog steeds niet echt, Edmund die was op een of andere manier verdwenen want die had ze al dagen niet gezien, en haar vader zou haar vermoorden nu ze vampier was. Of nou ja, bijna dan.
Lekker dan, Layla wist niet eens iets van vampiers, een beetje dan maar dan ook echt heel weinig, dus wat moest ze nu doen? wat kòn ze doen?
Ze voelde haar keel weer zeer doen, wat was dat toch?
Zonder het zelf echt door te hebben liep ze richting het bos, het bos in, naar een open plek in het bos, weer de open plek af, steeds verder. Tot ze uiteindelijk weer de rand van het bos naderde, en ze bleef staan. Zou ze gaan of niet? Naar Damon? Hij was op het moment wel de enigste die haar kon helpen, die wist wát er aan de hand was, waarom haar keel zo brandde.
Na een korte aarzeling liep ze richting Damon`s huis, want ja wat kon Damon Layla nog meer aan doen? Ze was nu vampier aan het worden, en ze kon Damon nu zelf ook best aan, dacht ze.
,,S-sorry..." mompelde ze en keek Nina even aan, waarna ze zich omdraaide en wegliep.
Layla had nu werkelijk geen idee waar ze heen kon, Damon was onbetrouwbaar, Nina zei toen net nog dat ze op moest rotten, Jack sowieso niet want ze mocht Jack nog steeds niet echt, Edmund die was op een of andere manier verdwenen want die had ze al dagen niet gezien, en haar vader zou haar vermoorden nu ze vampier was. Of nou ja, bijna dan.
Lekker dan, Layla wist niet eens iets van vampiers, een beetje dan maar dan ook echt heel weinig, dus wat moest ze nu doen? wat kòn ze doen?
Ze voelde haar keel weer zeer doen, wat was dat toch?
Zonder het zelf echt door te hebben liep ze richting het bos, het bos in, naar een open plek in het bos, weer de open plek af, steeds verder. Tot ze uiteindelijk weer de rand van het bos naderde, en ze bleef staan. Zou ze gaan of niet? Naar Damon? Hij was op het moment wel de enigste die haar kon helpen, die wist wát er aan de hand was, waarom haar keel zo brandde.
Na een korte aarzeling liep ze richting Damon`s huis, want ja wat kon Damon Layla nog meer aan doen? Ze was nu vampier aan het worden, en ze kon Damon nu zelf ook best aan, dacht ze.
Vergis je niet tussen mijn persoonlijkheid en mijn houding.
Mijn persoonlijkheid is wie ik ben
Mijn houding hangt af van wie jij bent
We're all in the same game,
just different levels.
Dealing with the same hell,
just different devils.
Mijn persoonlijkheid is wie ik ben
Mijn houding hangt af van wie jij bent
We're all in the same game,
just different levels.
Dealing with the same hell,
just different devils.
-
DreamGuide
- Beheert jullie dromen
- Berichten: 273
- Lid geworden op: 09-02-2013 16:53
Jessy
Ze glimlachte naar het meisje, wat blijkbaar Nina heette.
"Dezelfde school als jij, ik heb je weleens zien lopen. Ik was vandaag alleen niet naar school. 'k moest naar het ziekenhuis voor controle."
De glimlach verdween niet meer van Jessy's gezicht. Nina leek haar aardig. En het zou leuk zijn om er nog een leuke vriendin bij te hebben. Niet dat het heel erg zou zijn als het op niks zou uitlopen, Jessy had wel wat goeie vriendinnen, alleen was ze dus niet.
"Is er eigenlijk nog iets bijzonders gebeurd?"
Jessy mistte vaak dingen op school door ziekenhuis bezoeken. Ze had nou eenmaal een nare ziekte. Een vervelende vorm van epilepsie; als ze haar medicijnen niet nam kon ze zomaar flauwvallen. Vandaar ook de controle's, controleren of alles nog goed ging.
Ze glimlachte naar het meisje, wat blijkbaar Nina heette.
"Dezelfde school als jij, ik heb je weleens zien lopen. Ik was vandaag alleen niet naar school. 'k moest naar het ziekenhuis voor controle."
De glimlach verdween niet meer van Jessy's gezicht. Nina leek haar aardig. En het zou leuk zijn om er nog een leuke vriendin bij te hebben. Niet dat het heel erg zou zijn als het op niks zou uitlopen, Jessy had wel wat goeie vriendinnen, alleen was ze dus niet.
"Is er eigenlijk nog iets bijzonders gebeurd?"
Jessy mistte vaak dingen op school door ziekenhuis bezoeken. Ze had nou eenmaal een nare ziekte. Een vervelende vorm van epilepsie; als ze haar medicijnen niet nam kon ze zomaar flauwvallen. Vandaar ook de controle's, controleren of alles nog goed ging.
-
BehindThatWhiteLight
- Droomt over posts
- Berichten: 342
- Lid geworden op: 09-02-2013 18:55
Nina
''Ohh.. Ojah..''
Ze staarde even naar de grond, maar keek haar toen weer aan. Haar glimlach maakte het dat ze zich al een stuk beter voelde, over alles. Al werd dat meteen weer verpest door haar volgende vraag. Ze had geen idee wat te antwoorden, ze kon er moeilijk niets over zeggen, maar het was ook lastig om er omheen te draaien dat zij en Jack door de hele school zijn aangestaard bij de kluisjes.
''Noujah.. Iets bijzonders.. Je hebt het vast al gehoord he? Of niet..''
Ze zuchtte even, het had helemaal geen zin om haar kop te houden, ze wilde het kwijt toch? Dan moest ze het iemand ook wel vertellen. Maar toen Layla het laatst aan haar vader vertelde.. Jack zou er niet blij mee zijn, en haar of Jessy misschien wel wat aandoen uit boosheid, en dan viel hij weer in belangstelling, en dan hadden ze weer allemaal problemen en dan.. Stop, dacht ze. Dit had geen zin zo. Ze was weg gegaan om haar frustratie kwijt te raken niet om het erger te maken.
''Maarreh.. Het ziekenhuis, wat moest je daar doen dan..?''
Ze realiseerde pas na het stellen van de vraag, dat het kwetsend of pijnlijk kon overkomen, dat kwam vooral omdat ze naar het veranderen van een onderwerp zocht. Ze wilde er graag over praten, haar verhaal kwijt. Maar niet midden op straat, ondanks dat Jessy haar echt iemand leek die mensen begrijpt.
''Ohh.. Ojah..''
Ze staarde even naar de grond, maar keek haar toen weer aan. Haar glimlach maakte het dat ze zich al een stuk beter voelde, over alles. Al werd dat meteen weer verpest door haar volgende vraag. Ze had geen idee wat te antwoorden, ze kon er moeilijk niets over zeggen, maar het was ook lastig om er omheen te draaien dat zij en Jack door de hele school zijn aangestaard bij de kluisjes.
''Noujah.. Iets bijzonders.. Je hebt het vast al gehoord he? Of niet..''
Ze zuchtte even, het had helemaal geen zin om haar kop te houden, ze wilde het kwijt toch? Dan moest ze het iemand ook wel vertellen. Maar toen Layla het laatst aan haar vader vertelde.. Jack zou er niet blij mee zijn, en haar of Jessy misschien wel wat aandoen uit boosheid, en dan viel hij weer in belangstelling, en dan hadden ze weer allemaal problemen en dan.. Stop, dacht ze. Dit had geen zin zo. Ze was weg gegaan om haar frustratie kwijt te raken niet om het erger te maken.
''Maarreh.. Het ziekenhuis, wat moest je daar doen dan..?''
Ze realiseerde pas na het stellen van de vraag, dat het kwetsend of pijnlijk kon overkomen, dat kwam vooral omdat ze naar het veranderen van een onderwerp zocht. Ze wilde er graag over praten, haar verhaal kwijt. Maar niet midden op straat, ondanks dat Jessy haar echt iemand leek die mensen begrijpt.
-
DreamGuide
- Beheert jullie dromen
- Berichten: 273
- Lid geworden op: 09-02-2013 16:53
Jessy
Ze glimlachte nog steeds. Daar kon ze erg weinig aan doen, aangezien ze gewoon een vrolijk persoon was, en omdat deze medicijnen goed leken te werken. Dat maakte haar vrolijk.
"Ah, naja, ik heb zo'n ziekte zeg maar. Een nare vorm van Epilepsie. Dan val je zomaar, random midden op straat flauw. Maar ik heb medicijnen, dus no worry."
Haar blik op Nina werd iets steviger, lag het nou aan haar of leek haar humeur iets in te deuken toen ze begon over dat er misschien iets op school was gebeurd.
"Ehh, nee, niet echt. Ik was er de hele ochtend niet, ik kom net drie kwartier geleden uit het ziekenhuis wandelen, en loop al een tijdje rond. Hoezo? Is er iets gebeurd dan?"
Een korte vleug van spanning trok door haar lichaam. Het zou leuk zijn als er iets was gebeurd. Het leven leek zo saai vaak.
Ze glimlachte nog steeds. Daar kon ze erg weinig aan doen, aangezien ze gewoon een vrolijk persoon was, en omdat deze medicijnen goed leken te werken. Dat maakte haar vrolijk.
"Ah, naja, ik heb zo'n ziekte zeg maar. Een nare vorm van Epilepsie. Dan val je zomaar, random midden op straat flauw. Maar ik heb medicijnen, dus no worry."
Haar blik op Nina werd iets steviger, lag het nou aan haar of leek haar humeur iets in te deuken toen ze begon over dat er misschien iets op school was gebeurd.
"Ehh, nee, niet echt. Ik was er de hele ochtend niet, ik kom net drie kwartier geleden uit het ziekenhuis wandelen, en loop al een tijdje rond. Hoezo? Is er iets gebeurd dan?"
Een korte vleug van spanning trok door haar lichaam. Het zou leuk zijn als er iets was gebeurd. Het leven leek zo saai vaak.
-
BehindThatWhiteLight
- Droomt over posts
- Berichten: 342
- Lid geworden op: 09-02-2013 18:55
Nina
''Ohh..'''
Ze glimlachte nog steeds een beetje, maar die liet ze met moeite staan. Je mag nooit medelijden met mensen hebben die iets hebben, zonder er iets aan kunnen te doen, en het nooit anders gekend hebben, maar dat niet mogen was bij haar altijd een lastig geval.
''Kom zullen we een stukje gaan lopen..? Het park in ofzo? Dan zal ik het je vertellen..''
Het park was rustiger dan op straat, en het was veel minder een en al oor dan hier op straat. Haar glimlach trok wel iets bij weer, want ze zou het kwijt kunnen, en ze zou een mening terug krijgen na dat ze het zou hebben verteld, wat een dagboek niet kon geven.
Op haar gemak liep ze het park in, wat dichtbij lag. Maar niet haar normale route, ze kon het nu echt niet hebben om weer langs die plek te lopen. Het bankje waar ze hadden gezeten, die herinnering wilde ze koesteren, maar wat er vlakbij het bankje gebeurde zal ze nooit vergeten, en daar wilde echt niet mee geconfronteerd worden.
''Voordat ik begin met praten, moet je eerst iets zien.''
Ze glimlachte steeds meer, om het minder ernstig te laten lijken. Ze haalde haar haar naar achter, waardoor twee gaatjes in haar nek zichtbaar waren, Jack's tandafdrukken. Het was keurig ontsmet en schoon gemaakt, wat ze zelf allemaal had gedaan, en was tot de conclusie gekomen dat verband alleen maar meer opviel en ook niet nodig was.. Dus kon je het gewoon zien zitten. Hopelijk zou Jessy de reactie geven die zij hoopte dat ze zou doen, anders kon ze beter niet verder vertellen.
''Ohh..'''
Ze glimlachte nog steeds een beetje, maar die liet ze met moeite staan. Je mag nooit medelijden met mensen hebben die iets hebben, zonder er iets aan kunnen te doen, en het nooit anders gekend hebben, maar dat niet mogen was bij haar altijd een lastig geval.
''Kom zullen we een stukje gaan lopen..? Het park in ofzo? Dan zal ik het je vertellen..''
Het park was rustiger dan op straat, en het was veel minder een en al oor dan hier op straat. Haar glimlach trok wel iets bij weer, want ze zou het kwijt kunnen, en ze zou een mening terug krijgen na dat ze het zou hebben verteld, wat een dagboek niet kon geven.
Op haar gemak liep ze het park in, wat dichtbij lag. Maar niet haar normale route, ze kon het nu echt niet hebben om weer langs die plek te lopen. Het bankje waar ze hadden gezeten, die herinnering wilde ze koesteren, maar wat er vlakbij het bankje gebeurde zal ze nooit vergeten, en daar wilde echt niet mee geconfronteerd worden.
''Voordat ik begin met praten, moet je eerst iets zien.''
Ze glimlachte steeds meer, om het minder ernstig te laten lijken. Ze haalde haar haar naar achter, waardoor twee gaatjes in haar nek zichtbaar waren, Jack's tandafdrukken. Het was keurig ontsmet en schoon gemaakt, wat ze zelf allemaal had gedaan, en was tot de conclusie gekomen dat verband alleen maar meer opviel en ook niet nodig was.. Dus kon je het gewoon zien zitten. Hopelijk zou Jessy de reactie geven die zij hoopte dat ze zou doen, anders kon ze beter niet verder vertellen.
-
TheDevil
- Droomt over posts
- Berichten: 355
- Lid geworden op: 13-02-2013 21:37
Layla
Na enkele twijfels klopte ze aan.
Zodra hij open deed vroeg ze ,,Waarom? Waarom heb je me veranderd?"
Hij leek haar vraag volledig te negeren. ,,Dag Layla, gezellig jou ook weer te zien."
,,Ik vroeg je wat." Ze keek hem kwaad aan.
,,Zul je je niet beter druk maken om dat je doodgaat als je niet drinkt." hij keek haar aan, met een valse grijns.
,,D-drinkt.. ?"stamelde ze, ze had er niet eens over nagedacht dat ze nu ook bloed moest drinken, en ze walgde van alleen al de gedachte.
,,Mensenbloed, anders word je geen vampier." Hij bleef vals grijnzen. ,,Als ik jou was zou ik opschieten."
,,Ik wil geen moordenaar zijn Damon." Zei ze, telkens kwader.
,,Dan ga je dood, jou keuze." zijn grijns veranderde in een glimlach, maar nog steeds vals.
,,Hoe moet ik aan mensenbloed komen dan?"vroeg ze, doodgaan? Nee, daar had ze geen zin in.
Na enkele twijfels klopte ze aan.
Zodra hij open deed vroeg ze ,,Waarom? Waarom heb je me veranderd?"
Hij leek haar vraag volledig te negeren. ,,Dag Layla, gezellig jou ook weer te zien."
,,Ik vroeg je wat." Ze keek hem kwaad aan.
,,Zul je je niet beter druk maken om dat je doodgaat als je niet drinkt." hij keek haar aan, met een valse grijns.
,,D-drinkt.. ?"stamelde ze, ze had er niet eens over nagedacht dat ze nu ook bloed moest drinken, en ze walgde van alleen al de gedachte.
,,Mensenbloed, anders word je geen vampier." Hij bleef vals grijnzen. ,,Als ik jou was zou ik opschieten."
,,Ik wil geen moordenaar zijn Damon." Zei ze, telkens kwader.
,,Dan ga je dood, jou keuze." zijn grijns veranderde in een glimlach, maar nog steeds vals.
,,Hoe moet ik aan mensenbloed komen dan?"vroeg ze, doodgaan? Nee, daar had ze geen zin in.
Vergis je niet tussen mijn persoonlijkheid en mijn houding.
Mijn persoonlijkheid is wie ik ben
Mijn houding hangt af van wie jij bent
We're all in the same game,
just different levels.
Dealing with the same hell,
just different devils.
Mijn persoonlijkheid is wie ik ben
Mijn houding hangt af van wie jij bent
We're all in the same game,
just different levels.
Dealing with the same hell,
just different devils.
-
DreamGuide
- Beheert jullie dromen
- Berichten: 273
- Lid geworden op: 09-02-2013 16:53
Jessy
"Hm? Heb je je gestoten een een rozenstruik? Je moet zulke wondjes wel goed verzorgen hoor, anders krijg je hele erge littekens."
Ze glimlachte nog steeds naar Nina, een rozenstruik leek logisch in haar ogen, als je je in haar situatie indacht was dat ook logisch. Het zou echt niet zo een, twee, drie in je opkomen dat er iemand gebeten is door een vampier.
"Lol, het lijkt wel een beetje op een vampierbeet, zo dich als de wondjes naast elkaar zitten."
Een kleine grijns trok rond haar mond, grappige gedachte.
"Maar hoezo moet ik dat zien dan? Is er iets gebeurt op school ofzo? Laat me raden, er staat een gigantische rozenstruik in de aula?"
Ze kon het niet laten om te moeten lachen. Denk je maar in, een gigantische rozenstruik in het midden van je school.
"Hm? Heb je je gestoten een een rozenstruik? Je moet zulke wondjes wel goed verzorgen hoor, anders krijg je hele erge littekens."
Ze glimlachte nog steeds naar Nina, een rozenstruik leek logisch in haar ogen, als je je in haar situatie indacht was dat ook logisch. Het zou echt niet zo een, twee, drie in je opkomen dat er iemand gebeten is door een vampier.
"Lol, het lijkt wel een beetje op een vampierbeet, zo dich als de wondjes naast elkaar zitten."
Een kleine grijns trok rond haar mond, grappige gedachte.
"Maar hoezo moet ik dat zien dan? Is er iets gebeurt op school ofzo? Laat me raden, er staat een gigantische rozenstruik in de aula?"
Ze kon het niet laten om te moeten lachen. Denk je maar in, een gigantische rozenstruik in het midden van je school.
-
BehindThatWhiteLight
- Droomt over posts
- Berichten: 342
- Lid geworden op: 09-02-2013 18:55
Nina
Gelukkig, ze vatte het op zo als ze ongeveer wilde.
''Ja, een rozestruik... En ja ze lijken écht heel erg op een vampierbeet he?''
Ze glimlachte even, maar het werd al gauw een serieuze blik. Ze kon wel grapjes blijven maken en er omheen blijven draaien, maar dat schoot ook niet op. Straight to the point dat moest ze nu wel gaan worden. Eigenlijk moest ze ook wel lachen om het rozestruik idee, maar het spontaan in lachen uitbarsten na een grap van iemand of iets grappigs voor zich te zien, had ze allang geleden verdrongen. Meelachen had ook in dit geval geen zin.
''Nee, er is nergens in of rond school een rozestruik. Ik denk dat we even moeten gaan zitten hiervoor.''
Ze liep zelf naar het dichtsbijzijnde bankje waar het rustig was.
''Oke, dan eerst een vraag aan jou. Hoe kan ik volgens jou precies twee evengrote en diepe gaten in mijn nek hebben staan door een rozestruik?''
dom, ze ging er toch weer omheen draaien. Hopelijk viel het kwartje nu alsnog wel, want anders moést ze straight to the point, wat toch moeilijk was.
Gelukkig, ze vatte het op zo als ze ongeveer wilde.
''Ja, een rozestruik... En ja ze lijken écht heel erg op een vampierbeet he?''
Ze glimlachte even, maar het werd al gauw een serieuze blik. Ze kon wel grapjes blijven maken en er omheen blijven draaien, maar dat schoot ook niet op. Straight to the point dat moest ze nu wel gaan worden. Eigenlijk moest ze ook wel lachen om het rozestruik idee, maar het spontaan in lachen uitbarsten na een grap van iemand of iets grappigs voor zich te zien, had ze allang geleden verdrongen. Meelachen had ook in dit geval geen zin.
''Nee, er is nergens in of rond school een rozestruik. Ik denk dat we even moeten gaan zitten hiervoor.''
Ze liep zelf naar het dichtsbijzijnde bankje waar het rustig was.
''Oke, dan eerst een vraag aan jou. Hoe kan ik volgens jou precies twee evengrote en diepe gaten in mijn nek hebben staan door een rozestruik?''
dom, ze ging er toch weer omheen draaien. Hopelijk viel het kwartje nu alsnog wel, want anders moést ze straight to the point, wat toch moeilijk was.